Tijdens de herdenking gisteren bij het oorlogsmonument was een paraplu een heel welkom attribuut om bij je te hebben. Het was natter dan nat, maar ondanks de regen was het heel druk.
Het hemelwater was voor veel mensen geen beletsel om dit altijd zo waardige moment bij de Heldringkerk bij te kunnen wonen. Beschermd door een paraplu was het goed te doen en de regen kletterend op je tijdelijk dakje boven je hoofd maakte het tijdens de 2 minuten stilte misschien nog wel indrukwekkender.
De muzikanten van VIOS, die met een grote groep deze bijeenkomst zoals altijd muzikaal ondersteunde, stonden wel volop in de regen. Dat beinvloedde hun spel zeker niet en hun muziek gaf een extra waardig tintje aan deze herdenking. Hans Berkhof speelde de Last Post op schitterde wijze, waarna iedereen in de twee minuten stilte die volgde zijn of haar eigen gedachten had. Stilte, de kletterende regen, de fluitende vogels, het was indrukwekkend. Vervolgens werden de vlaggen tijdens het Wilhelmus gehesen en menigeen zong mee.
Vervolgens werden twee kransen gelegd. De eerste door de twee Hoenderlose veteranen Peter van der Waal en Jelle Dijkstra en de tweede door de twee jonge dorpelingen Naomi en Sophie Sundermeijer.
Hiermee was de herdenking afgesloten en konden de aanwezigen nog een bloem leggen bij het monument. Deze werd steeds kleurrijker en zo werden de gevallenen voor onze vrijheid met passende eer herdacht.
Klik op onderstaande blokje om nog meer foto's te bekijken.
